แม่จ๋า....มันเล็กเกินไป

พอแสนดีเริ่มคลานได้ และเริ่มมีฟันขึ้น เราก็เริ่มหาของว่างที่เขาสามารถหยิบกินเองได้ให้เขากิน ก่อนนหน้านี้ให้แสนดีกิน Baby Teething Biscuits ชิ้นใหญ่ แสนดีจับถือกินเองได้ง่าย บิสกิตมีความแข็งเพื่อให้เด็กได้ฝึกการใช้ฟัน แสนดีชอบกิน แต่เรากังวลเรื่องความหวานของมัน กินครั้งละหนึ่งชิ้น อาจจะทำให้แสนดีกินหวานมากเกินไป พอบิสกิตหมดไปเราก็เลยมองหาของว่างชนิดใหม่ให้ เลือกที่ไม่หวาน และมีส่วนผสมของผัก เขาเรียกกันว่า Finger food คือเด็กสามารถหยิบกินเองได้ แต่แสนดีอายุสิบเดือนยังไม่สามารถหยิบสิ่งของที่ชิ้นเล็กขนาดนั้นได้ แม่ก็ลืมนึกถึงในส่วนนี้ไป ทำให้แสนดีหงุดหงิดและร้องงงแงนิดหน่อยเพื่อให้เราช่วยเขา เราจึงต้องหยิบป้อนใส่ปากให้เขาสลับกับเขาหยิบกินเองบ้าง ก็ดีขึ้น แต่ถ้ามองอีกแง่หนึ่งก็เป็นการดี ที่ให้เขาได้ฝึกการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กบ้าง "ขอโทษนะลูก" ถึงอย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็น Baby Teething Biscuits หรือ Finger food เราก็ต้องจับดูลูกขณะที่เขากินเสมอ ก็ไม่ต้องถึงกับนั่งจ้องลูกตาเขม่งล่ะ เดี๋ยวลูกกินไม่ลง อาจจะนั่งร้องเพลงให้เขาฟัง หรือเล่าอะไรให้เขาฟังก็ได้ และที่สำคัญเตรียมนมไว้ให้เขาด้วย เผื่อว่าเกิดอาการติดคอ และของพวกนี้ถ้ากินกับนมจะมีประโยชน์มากขึ้น และอยู่ท้องมากขึ้น