คิดถึง

มีคนกลับเมืองไทย แล้วเอามาฝาก ทำให้คิดถึงเมืองไทยเลยอ่ะ ตอนช่วงเวลาที่มีความสุขด้วยนะ เพราะเป็นตอนที่ได้อมลูกอมพวกนี้อยู่ พอเห็นห่อใหม่ฮาร์ทบีท ไม่ค่อยโดน ก็เข้าใจนะว่าพยายามจะบอกว่าสื่อรักรูปหัวใจ ชอบแบบเก่ามากกว่า ขอบคุณนะคะที่เอามาฝาก ทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่บ้านเกิด ก่อนกลับไปเจอการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่

Minishushi

ให้แสนดีลองชิมสาหร่ายเถ่าแก่น้อยที่ได้มาจากเมืองไทย ติดใจใหญ่ เลยเจอคุณแม่สมองใสเอามาห่อข้าวให้ลูกกิน แสนดีก็เลยได้ทั้งกินสาหร่าย รสชาติใหม่ท้าทายลิ้น แล้วก็อิ่มท้องจากข้าวด้วย วันต่อมาก็ยังให้กินสาหร่ายห่อข้าวอยู่ แต่คราวนี้เพิ่มไข่เจียวบ้าง เพิ่มไส้กรอกบ้าง ก็อร่อยไปอีกแบบ แสนดีกินได้เยอะเลย

แสนดีดีีดีดีดีดีดีดีดี

เหนื่อย......ไม่ต้องบรรยาย

ใบไม้เปลี่ยนสี

เริ่มจะเข้าฤดูใบไม้ร่วงอีกแล้ว ต้นเมเปิ้ลที่อยู่ใกล้บ้านเรา เป็นต้นแรกและต้นเดียวในระแวกนี้ที่เปลี่ยนสีก่อนใครเพื่อน ใบก็เริ่มร่วงแล้ว พอเราเห็นเข้าก็เลยพาแสนดีไปเดินเล่นบนใบไม้ที่ร่วง แสนดีชอบ เพราะเดินแล้วมีเสียงดัง ก้มน่าก้มตาเดินใหญ่เลย แม่ก็อยากจะถ่ายรูปลูกกับใบไม้สีสวยเหล่านั้น เรียกแสนดีอยู่หลายครั้ง กว่าแสนดีจะเงยหน้าขึ้นมา แล้วพอเงยหน้าขึ้นมาแล้วก็.....ดูทำหน้าดิ เหมือนกับอยากจะถามว่า "จะเรียกทำไมเนี้ย คนกำลังสนุกอยู่"

ไปโรงเรียนวันแรก

แสนดีไปโรงเรียน เป็นโรงเรียนที่เราไปเป็นอาสาสมัครอยู่ เป็นโรงเรียนเอกชน ชื่อโรงเรียน The Madison Waldorf School เขามีจัด Play Group สำหรับเด็กแรกเกิดจนถึงสี่ขวบ เลยลองให้แสนดีไปร่วมกับเขาด้วย มีนักเรียนในห้องทั้งหมด 6 คน และมีผู้ปกครอง 7 คน เพราะวันนั้นเรากับพี่เอกไปด้วยกัน บ้านอื่นเขามากันคนเดียว ไม่พ่อก็แม่มาด้วย เขาจัดกิจกรรมให้ผู้ปกครองได้มาร่วมทำกิจกรรมด้วยกัน ขณะที่เด็กๆ ก็ไปเล่นด้วยกัน ผู้ปกครองอาจจะมานั่งทำงานฝีมือร่วมกัน คุยกัน ปรึกษาหารือกันในเรื่องต่างๆ กินของว่างร่วมกัน มีทั้งของว่างที่โรงเรียนจัดไว้ให้ รวมทั้งของว่างที่แต่ละบ้านนำมาด้วย เด็กนักเรียนในห้อง ส่วนใหญ่โตกว่าแสนดี มีอยู่หนึ่งคนที่คุณแม่อุ้มมา ยังเป็นเบบี้อยู่เลย เขามากับพี่ชายเขา แสนดียังเล่นไม่เป็น แต่เดินไปป่วนชาวบ้านเป็น มีพี่พยามยามจะชวนแสนดีไปเล่นด้วย แต่แล้วก็ต้องเลิกล้่มความตั้งใจ เพราะแสนดีไม่ให้ความร่วมมือเลย เขาบอกให้ทำอีกอย่าง ก็ไปทำอีกอย่าง หลังจากที่ปล่อยให้เล่นอิสระแล้วก็เป็นช่วงกิจกรรมวงกลม ผู้ปกครองและเด็กๆ ทุกคนมานั่งรวมกันเป็นวงกลม ร้องเพลงและทำท่าประกอบเพลงไปด้วยกัน แสนดีไม่ทำ นั่งดูอยู่ในกลางวงกลม เสร็จจากกิจกรรมวงกลมก็ออกไปเล่นที่สนาม ทุกคนตรงไปที่บ่อทราย แสนดีก็ตามเขาไป นั่งลงจับทราย แล้วทำหน้า ยี้ยยย ไม่เคยจับอะไรอย่างงี้มาก่อนเลยอ่ะ แล้วก็เดินออกมาจากบ่อทรายและไม่กลับเขาไปอีกเลย เดินสำรวจบริเวณโดยรอบสนามแทน

แม่พิมพ์

เวลาเราซื้อเสื้อผ้ามาใหม่ เราก็ลองเสื้อผ้าแล้ว พอใสเสร็จ ก็เดินไปส่องกระจก แสนดีก็เห็นทุกขั้นตอนตามนั้น เราไม่ได้คิดอะไร ว่าเธอจะช่างจดช่างจำไปสะทุกเรื่อง จนกระทั่งมีอยู่มาวันนึง เธอหยิบหมวกของเธอมาส่งให้เรา เราก็เลยใส่หมวกนั้นให้เขา พอเราใส่ให้เสร็จ เขาก็เดินไปที่กระจก แล้วก็เดินกลับมา เราก็เลยอึ้งๆ ไปนิดนึง ว่า......เฮ้ย......นั่นมันเหมือนที่เราทำเลยอ่ะ เห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ แต่อีกด้านนึงก็คิดว่า เราต้องระวังตัวให้มากแล้ว เพราะมีคนกำลังเก็บข้อมูลจากเราอยู่ อย่างละเอียด ทุกขณะที่เราอยู่กับเขา ทุกสิ่งที่เรากระทำ ทุกอารมณ์ ทุกความรู้สึกที่เราแสดงออก แม่จะพยายามเป็นแบบอย่างที่ดีนะลูกนะ

เช้าที่สดใส

วันนี้แสนดีนอนตื่นสาย แต่ตื่นมาด้วยความสดใส อาจเป็นเพราะอากาศดี เริ่มเย็นขึ้นมาหน่อยแล้ว เลยทำให้แสนดีนอนได้นานขึ้น ได้พักผ่อนเพียงพอก็สดใสอย่างงี้แหละ นอนเยอะๆ อย่างงี้ทุกวันสิค่ะลูกขา พอพาออกมาจากห้องนอนก็เดินสำรวจไปรอบบ้าน แวะทักทายของเล่น และของที่ไม่ใช่ของเล่นตามที่ต่างๆ แวะเปิดหนังสือ พร้อมทั้งถุงเท้าที่อยู่ในมือตลอดเวลา หันมามองกล้อง แล้วก็กลับไปเล่นต่อ ความสุขเขาล่ะ

หมวกใบที่สอง

เป็นของเราเอง จะเอาไว้ใจตอนหน้าหนาวที่จะมาถึงนี้ กะว่าถ้าแสนดีได้เห็นเราใส่หมวก เขาก็คงคิดที่จะอยากใส่มั่ง เพราะหน้าหนาวที่นี่ ไม่ใส่ไม่ได้นะ มีป่วยอ่ะ หมวกอันนี้ใช้วิธีถักโครเช ใช้ไหมพรมสองสี ทีแรกก็ตั้งใจจะใช้สีเดียว แต่พอดีไหมหมดเสียก่อน เลยต้องหาอีกสีที่พอจะไปด้วยกันได้มาถักต่อ เลยได้หมวกทูโทน ก็สวยไปอีกแบบ